Er is een tijd in mijn leven geweest, dat ik me zo ongelooflijk kon ergeren, wanneer mensen niks van hun leven maakte. Echt kapot ergeren!
Dan dacht ik echt bij mezelf: “Kom op man! Maak er wat van! Waar ben je nou helemaal mee bezig!?”
Maar nu ik wat ouder en wijzer (uhum) ben geworden, merk ik dat ik steeds meer empathie krijg voor mensen, die ’niets van hun leven maken’.
En terwijl ik dit intyp in mijn notitie app, op mijn laptop, na een lange werkdag, na genietend van een heerlijke zomerse warme dag, hoor ik je denken:”Maar wie ben jij om te bepalen en oordelen, dat iemand niets van zijn leven maakt.”
En je hebt gelijk, wie ben ik om daar over te oordelen!?
En toen viel er een ongemakkelijke stilte, terwijl ik dieper probeer te verbinden met de intentie en de bedoeling van waarom ik dit zeg en wat ik over probeer te brengen…
….
En ik mij nu realiseer dat ik het heb over mensen, die klagen, dat ze meer willen verdienen, dat ze te hard moeten werken, dat hun leven zo moeilijk, zwaar en vervelend is, maar vervolgens wel blijven doen, wat ze de afgelopen 10 jaar hebben gedaan. Ik heb daar totaal geen respect en waardering voor.
Wat ik wel respecteer en bewonder is een vriend van mij, die in het onderwijs zit en zich nu als vastgoed investeerder actief aan het maken is, inmiddels meer dan 3 vastgoed objecten heeft aangekocht, samenwerkingsverbanden heeft weten aan te gaan en waarschijnlijk binnen nu en 10 jaar niet meer hoeft te werken en met zijn gezin de wereld rond zal reizen. Daar heb ik respect en waardering voor!
Of een andere maat van me, die ik ken van de Hogeschool, begonnen op een callcenter als telemarketeer, daarna teamleider, daarna projectmanager, daarna zijn eigen callcenter is begonnen, met campagnes voor onder andere energie bedrijven en nu zijn eigen energie bedrijf is gestart en binnen nu en 10 jaar waarschijnlijk niet meer hoeft te werken en met zijn gezin in hun droomhuis in Spanje kan gaan wonen. Daar heb ik heel veel respect en bewondering voor!
Nu! Allebei deze boys, zijn opgegroeid zonder vader en komen van niks of heel weinig, zij hebben keihard gewerkt om te komen, waar ze nu zijn! Dit is geen geluk, dit is wilskracht en doorzettingsvermogen!
En dan heb je een paar vrienden, die nog steeds doen wat ze al 10 jaar lang doen, maar wel klagen, dat ze zo weinig verdienen en dat ze zo hard moeten werken. En wanneer ze ’succes’ verhalen horen van mn andere 2 maten, op ze neerkijken, omdat ze wat hebben gemaakt van hun leven en ze nu zeker denken dat ze ‘iemand’ zijn.
Ze zijn ook iemand, net zoals jij! Het enige verschil tussen jou en hen is, dat zij iets hebben gemaakt van hun leven!
Maar ik merk dus dat ik steeds meer empathie krijg voor mensen, die dat niet willen of niet kunnen of simpelweg gewoon niet doen. Omdat ik ben gaan inzien en ben gaan begrijpen waarom deze mensen niet ‘iets van hun leven maken’.
En wat ik mij ben gaan realiseren is dat de reden waarom zij niet ‘iets van hun leven maken’, is omdat ze geen vertrouwen hebben in zichzelf om er iets van te maken. Ze geloven niet genoeg in zichzelf om die eerste stap te nemen. Ze zijn bang om te vallen en te falen. Maar nog meer zijn ze bang voor wat anderen dan wel niet over hen zullen denken. Dus ze blijven waar ze zitten, klein maar fijn, zogenaamd veilig en comfortabel, maar tegelijkertijd zo ongelukkig en onvoldaan.
Maar weet je wat je nodig hebt, wanneer je weinig vertrouwen hebt in jezelf of wanneer je iets wilt ondernemen, wat je nooit eerder gedaan hebt of wanneer je een stap wilt zetten op een pad, waarvan je niet weet waar deze zal eindigen?
Je hebt steun nodig! Steun van iemand, die wel in je gelooft, die wel vertrouwen in jou heeft, die wel ziet wat jij kan en wat er voor jou mogelijk is!
Kun je het je nog herinneren, de eerste keer dat je leerde fietsen en de eerste keer dat je leerde zwemmen? Kreeg je toen ook geen steun van zijwieltjes, zwembandjes, een ouder, die je aanmoedigde, een leraar, die je instructies gaf?
En sommige hebben het op de harde manier moeten leren, ik heb verhalen gehoord van ouders, die hun kinderen gewoon in het water gooide, zo van, zorg maar dat je boven water blijft, dan leer je van zelf zwemmen. Ik zou dat nooit zo doen, maar het leven werkt vaak ook zo, toch?
Dat er iets gebeurd in je leven, waardoor je gedwongen wordt om te overleven om je hoofd boven water te houden. Ik weet nog heel goed, nadat ik met mijn gezin mijn hele leven in Rotterdam had achtergelaten om ons leven toe te wijden aan de zorg van een kwetsbare doelgroep en te verhuizen naar het mooie Brabant om vervolgens na 2,5 jaar op straat te worden gezet met mijn gezin en mijn vrouw in verwachting van de 4e, dat ook wij ons hoofd boven water moesten zien te houden en te overleven en deze enorme klap moesten zien te verwerken, terwijl mijn vrouw in verwachting van de vierde, door alle spanningen en stress hiervan, harde buiken en bloedingen kreeg.
Ik begrijp het! Ik weet wat het is om te moeten overleven, om je in een heel diep, donker en eenzaam dal te bevinden, niet wetend hoe de toekomst eruit komt te zien, hoe je voor je gezin gaat kunnen zorgen of er volgende maand voldoende geld op de bank staat om de rekeningen te betalen en je gezin van eten en drinken te voorzien.
Ik weet dat het niet makkelijk is!
Maar op een bepaald moment in mijn leven kwam ik op Internet mensen tegen, die het zoveel slechter hebben als ik, maar die het zoveel ‘beter’ doen, dan ik! En ik zei toen tegen mezelf:”Als zij iets van hun leven kunnen maken, dan kan ik het helemaal!”
Ken je Nick Vujicic? Een man zonder armen en zonder benen, dat zegt al genoeg…
Ken je Sparsh Shah? Een jonge man met osteogenisis imperfecta, een zeldzame botziekte, waardoor je botten enorm breekbaar worden…
Of Eric Thomas, die op 17 jarige leeftijd dakloos raakte en onderdak moest vinden in verlaten gebouwen…
Alle 3 hebben een nieuwe betekenis gegeven aan hun leven en aan wat hen is ‘overkomen’ en zij hebben hun ‘beperkingen’ en hun ‘gemis’ moeten leren omarmen om te ontdekken, dat juist daar hun kracht in ligt. Nu inspireren en motiveren ze mensen over de hele wereld met hun verhaal!
Wat wordt het verhaal dat jij gaat vertellen over jouw leven!? Hoe ga jij jouw leven gebruiken en inzetten om anderen te inspireren en te motiveren!?
“Het is een leugen om te denken, dat je niet goed genoeg bent! Het is een leugen om te denken, dat je niks waard bent!” – Nick Vujicic
